شکایت گروهی از پیمانکار استقلال / داستان عجیب مدرسه فوتبال آبیها + اسناد
تاریخ انتشار: ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۶۵۸۷۵
جمعی از خانوادهها اعتراض و شکایت خودشان را نسبت به ماجرای مدرسه فوتبال کمپ حجازی اعلام کردند
با تصمیم پیمانکار باشگاه استقلال در مدرسه فوتبال کمپ شادروان ناصر حجازی، کادرفنی این مدرسه فوتبال دستخوش تغییر شده که اعتراض و شکایت خانوادهها را در پی داشته اما ظاهرا این پیمانکار توجهی به خواسته خانوادهها ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش طرفداری و به نقل از فارس، ماجرا از این قرار است که پس از جدایی محمد نیک سیرت و همکارانش از این مدرسه فوتبال، خانوادهها خواستار عودت مبالغ واریزی شدند و اعلام کردند به خاطر صحبت با این کادرفنی و برنامههای ارائه شده توسط آن، کودکان خودشان را در این مدرسه ثبت نام کردهاند اما حالا از تغییر به وجود آمده رضایت ندارند و خواستار لغو ثبت نام و عضویت هستند.
محمد نیک سیرت، مهاجم اسبق استقلال در این خصوص گفت:
برادر من 6 سال در آن کمپ مربیگری کرده، خودم هم به عنوان مدیر فنی و ناظر بر تیمهای فوتبال فعالیت داشتم چون کمپ حدود 7-6 تیم فوتبال دارد.
وی افزود:
پیمانکار مربوطه در ابتدا قصد داشت شهریه سالیانه را به مبلغ 18 میلیون تومان دریافت کند که مورد موافقت من و برادرم قرار نگرفت. گفتیم در این شرایط تهیه 18 میلیون تومان برای مردم سخت است. بنابراین قرار شد شهریه حدود 13 میلیون تومان برای پرداخت نقدی و 14 میلیون برای پرداخت در دو قسط باشد. بعد از این پرسیدیم که برای کادرفنی چه تسهیلاتی دارید که گفتند هیچ، همان حقوق را برای هر جلسه میدهیم.
نیک سیرت گفت:
دومین مشکل این بود که بچههای مردم را بیمه نکردند. شما 14 میلیون میگیرید بیمه نمیکنید؟! یک دست لباس دادند که آرم یک شرکت روی آن حک شده، یک عقاب قرمز به سمت پایین کنار لوگوی استقلال! بازیکنی که در کمپ حجازی رفت و آمد میکند فقط یک دست لباس داشته باشد در حالیکه 14 میلیون پول پرداخت کرده؟ حتی به بچهها کوله یا ساق هم داده نشد، لباس دوم هم ندارند. این برای برند استقلال زشت است. کنار آن هم یک عقاب قرمز زدهاند! ما همه این موارد را به پیمانکار و همچنین باشگاه اعلام کردیم.
وی تصریح کرد:
پیمانکار هم وقتی دید ما به این موارد اعتراض داریم تصمیم به قطع همکاری گرفت. مدیریت این پیمانکاری به خاطر روابطی که دارد، اجازه نمیدهد کارمان را پیش ببریم. مسئول کمپ هم از من که پیشکسوت این تیم هستم و برادرم نزد خانوادهها بدگویی کرده است. شما بروید کمپ را ببینید. از حدود 500 نفر، فقط 5-4 نفر در هر سانس حضور دارند. آدمها عاقل هستند. درست است برند استقلال است اما نگاه میکنند ببینند کیفیت کار چگونه است.
نیک سیرت افزود:
خانوادهها با ما تماس میگیرند و میگویند مربیانی که الان هستند وسط سانس سیگار میکشند و چای مینوشند! من هم گفتم دیگر در آن مجموعه نیستم و به ما مربوط نمیشود. الان حدود یک ماه است که جدا شدهایم و حقوق مربیان را هم ندادهاند. مردم هم اعلام کردهاند تمایلی برای ادامه همکاری با این اکیپ را نداریم. پول ما را برگردانید میخواهیم برویم. مدیریت پیمانکاری هم اعلام کرده هیچ پولی داده نمیشود. هیات فوتبال و احمدرضا براتی در این مورد خیلی پیگیری میکنند و به اصطلاح پشت کار را گرفته اند. امیدوارم حداقل اتفاق خوبی برای مردم و خانوادهها بیفتد.
جمعی از خانوادهها و والدین کودکان با توجه به شرایط موجود اقدام به ثبت شکایت در کلانتری و همچنین هیات فوتبال استان تهران کردهاند که در نهایت باید دید باشگاه استقلال و نهادهای مربوطه چه تصمیمی در این مورد خواهند گرفت.
اخبار داغ
سفر جنجالی لیونل مسی به عربستان / عکس انتقاد بازیکن سابق بنفیکا از تلاش طارمی برای گرفتن پنالتی دلسرد شدن بایرن مونیخ نسبت به جذب هری کین با وجود علاقه توخل به مهاجم انگلیسی بارسلونا در آستانه شکستن رکورد بیشترین کلین شیت طی یک فصل از 5 لیگ معتبر اروپایی نامه مالکان درفشی فر به فراکسیون ورزش مجلس؛ مالکیت باشگاه پرسپولیس غیر قانونی است! + سندمنبع: طرفداری
کلیدواژه: مدرسه فوتبال خانواده ها نیک سیرت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۶۵۸۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نسخهپیچی و ممنوعیتهای عجیب به سبک دهه ۶۰ در مدارس دخترانه | دانشآموزان را لجباز نکنید!
روزنامه هم میهن در گزارشی به قلم شادی مکی به سختگیریهایی که در برخی مدارس میشود پرداخت و همچنین رفتار مدیران و معاونان را در این مدارس مورد بررسی قرار داد: در مدارس چه میگذرد؟ مدیران، مشاوران و معاونان چگونه با دانشآموزان تعامل میکنند؟ اینها پرسشهای مهمی است که دانشآموزان، مدیران و کارشناسان آموزشی به آن پاسخ میدهند. دانشآموزان میگویند که هنوز کیفهایشان را برای پیدا کردن سیگار، آینه، لوازم آرایش و گوشیهای تلفنهمراه میگردند و در این پروسه فشار زیادی به آنها وارد میشود. هنوز اندازه و رنگ موی دانشآموزان دختر در کانون توجه است. هنوز رفتوآمدها کنترل میشود. با پسران رفتارهای نادرست میشود، برایشان جلسههای توجیهی برگزار میکنند و در این وضعیت دانشآموزان متولد دهههای ۸۰ و ۹۰ که زیربار مدرسهداری با سختگیریهای دهه ۶۰ نمیروند، لجبازتر شدهاند.
کارشناسان آموزشی میگویند که با نسخههای قدیمی و تاریخ انقضا گذشته نمیشود با این دانشآموزان تعامل کرد. به گفته این کارشناسان، هنجارهای نوجوانان امروز بهتبع تحولات رخداده در جهان و در کشور تغییر کرده است. رفتارهایی مانند بازرسی کیفها که نسلهای دهههای ۵۰ و ۶۰ هم با آن سر ناسازگاری داشتند، امروز نمیتواند راهی برای تعامل با نوجوانان باشد. تنها نتیجه این رفتارها، احساس انزجار و تنفر نسبت به ارزشها و قوانین است. کارشناسان میگویند که نسل جدید، زور و اجبار را نمیپذیرد و برای پذیرش یک مسئله ابتدا باید اقناع شود و بعد از آن حق انتخاب داشته باشد.
هنوز «آینه» ممنوع است
دانشآموزان مقطع متوسطه گلایه فراوان دارند؛ گلایه آنها از برخوردهای سلیقهای است. کیانا یکی از دانشآموزان کلاس نهم است که میگوید: «مسئولان مدرسه، اول سال تحصیلی برای بچهها جلسهای برگزار کردند و درباره همین مسائل با ما حرف زدند. آنها گفتند اگر بچهها پیرسینگ یا هر وسیله دیگری که با استایل دانشآموزی تطابق ندارد، همراهشان دارند محترمانه تحویل دهند. اما کسی اینکار را نکرد.
درحالحاضر وقتی مسئولان مدرسه چنین وسائلی را دست بچهها ببینند با بیاحترامی، خشونت و استفاده از الفاظ رکیک میگیرند. گاهی هم خانوادهها را صدا میکنند. بچهها هم وقتی این رفتارها را میبینند بیشتر لجبازی میکنند.»
کیانا میگوید که فضای مدرسه شاد نیست؛ هیچ اقدامی از سوی مسئولان مدرسه برای شاد کردن فضا صورت نمیگیرد و حتی گاهی به آنها فشار وارد میکنند: «مثلاً ما را مجبور میکنند در بعضی از جشنوارههای مناسبتی شرکت کنیم که این موضوع ما را آزار میدهد. چرا باید برخلاف خواستهمان در جشنواره، جشن و مناسبتی مشارکت کنیم. درحالیکه در مسائل مهمتر به خواستههای ما توجه نمیکنند.»
او ادامه میدهد: «مثلاً ما بهعنوان دانشآموزان پایه نهم که در مقطع حساسی هستیم و امتحان نهایی داریم، نیمی از سال بهدلیل بارداری یا حوادثی که برای معلمانمان رخ داد، کلاس نداشتیم و وقتی به این موضوع اعتراض کردیم و درخواست دادیم تا معلم جایگزین برایمان بگذارند، اصلاً به خواستهمان توجه نکردند. همه اینها درحالیاست که توجه به مدل موی دانشآموزان یا همراه داشتن انگشتر و گردنبند و آینه، برای آنها مهمتر از تشکیل کلاس و داشتن معلم است.»
محمد، دانشآموز کلاس دهم است و میگوید که رفتار مسئولان مدرسه با آنها خوب نیست. گاهی کیف بچهها را میگردند تا شاید گوشی پیدا کنند، اما این کارها نتیجه معکوس دارد. کیف دانشآموزان حریم شخصی آنهاست. او درباره علت لجبازی بچهها با مدیر و مسئولان مدرسه میگوید: «گاهی برای سادهترین مسائل به آنها ناسزا میگویند و توهین میکنند. این کارها باعث لجبازی دانشآموزان میشود.»
تکرار سختگیری دهههای قبل
حالا در کنار ماجرای کشیدن سیگارهای الکترونیک و برخورد مسئولان مدرسه، گشتن و بازرسی کیف دانشآموز در مدرسه که در دهههای گذشته هم رایج بود، آیا میتواند راهکاری مناسب برای برخورد با دانشآموزان و حفاظت از آنها باشد؟ سوالی که تیموریان به آن پاسخ میدهد: «این رفتارها جز ایجاد تنفر و انزجار، نتیجهی دیگری ندارد. کیف دانشآموز حریم شخصی اوست؛ اتفاقی که برای نسلهای دهه ۵۰ و ۶۰ افتاد و آنزمان هم مورد اعتراض بچهها بود، چرا باید تکرار شود. به نظر میرسد نیاز به یک آموزش همگانی برای تعامل با نسل نوجوان داریم. بهجای بازرسی بچهها و ایجاد اضطراب و خشم در آنها باید فرهنگسازی کرد، باید زیربنای تربیتی جامعه و بعد مدارس را درست کرد، سپس سراغ دانشآموز رفت.»
این جامعهشناس معتقد است که امروز هزاران مسئله مهمتر از موضوع حجاب در جامعه وجود دارد: «فرهنگسازی با زور و خشونت انجام نمیشود. این نسل متفاوت از نسلهای گذشته فکر میکند و هنجارهایش در بسیاری از موارد تغییر کرده است. با زور و فشار نمیتوان مسئلهای را به او تفهیم کرد.»
این کارشناس آموزشی تاکید میکند که ساختار اجتماعی و سیاسی روی جامعه تاثیرگذار است و بخشی از والدین هنوز از ساختار سیاسی و اجتماعی تاثیر میپذیرند بههمیندلیل نسل جوان نه والدین خود را قبول دارد و نه ساختار سیاسی، مذهبی و اعتقادی را: «وقتی دانشآموزان نمیتوانند توسط والدین، ساختار خانواده و مدرسه ارضای روحی و روانی شوند، به فضاهایی مراجعه میکند که ساختارهای اشتباه و ناامنی برایشان دارد.»